Sunday, December 2, 2012

بی خوابی





به تمامی شب...
کنار پیکر رفیق کشته شده ام
دراز کشیدم.
صورتش رو به قرص ماه
با دهانی در هم شکسته و
دستانی خشکیده از مرگ
به سکوت من رخنه کرد
و من آن شب
نامه های عاشقانه ی بسیاری نوشتم...

هیچ گاه چنین
دلبسته ی زندگی نبودم. 

Labels: