25
گمانم می کنی.
گمانم را
دشنه می کنی
بر تمامم عبور می دهی
خطِ زخیمِ زخم
قطره قطره ی قرمز
پس می دهد تنم،
دست هات
طشتِ زیرِ زخم هام،
قطره ها را سکوت می دهد
Labels: شعر
posted by مهدیه رحمتی at
10:47 AM
5 Comments
