مرگ خواهد آمد و چشمان تو را خواهد داشت

مرگ خواهد آمد و چشمان تو را خواهد داشت

همین مرگ که همراهی مان می کند

صبح تا شب، بی خستگی ،

کر، مثل پشیمانی کهنه ای

یا عادتی ابلهانه

چشم های تو کلام بیهوده ای خواهد بود

گریه ای خاموش

سکوتی

که هر صبح می بینی

وقتی تنها کنار آینه می آیی

آه امید محبوب

آن روز ما هم باید بفهمیم

که تو زندگی هستی وعدم

مرگ برای هر کس نگاهی دارد

مرگ خواهد آمد و چشمان تو را خواهد داشت

مثل ترک یک عادت،

مثل نگاه کردن در آینه،

چهره ی مرده ای دوباره عیان می شود

مثل شنیدن لب هایی فرو بسته،

در سکوت به مغاک فرو می شویم.

 - چزاره پاوزه

Verrà la morte e avrà i tuoi ochi.
questa morte che ci accompagna
dal matino alla sera, insonne,
sorda, come un vecchio rimorso
o un vizio assurdo. I tuoi occhi
saranno una vana parola,
un grido taciuto, un silenzio.
Così li vedi ogni matina
quando su te sola ti pieghi
nello specchio. O cara speranza,
quel giorno sapremo anche noi
che sei la vita e sei il nulla.
Per tutti la morte ha uno sguardo.
Verrà la morte e avrà i tuoi ochi.
Sarà come smettere un vizio,
come vedere nello specchio
riemergere un viso morto,
come ascoltare un labbro chiuso.
Scenderemo nel gorgo muti.