تپه ها

تو نمی شناسی تپه هایی را

که بر خون نشست.

به تمامی گریختیم

سلاح و نام  فکندیم

یک زن

گریز ما را می نگریست

تنها یکی از پای ننشست

با مشت گره کرده

آسمان تهی را چشم دوخت     

آرام گرفت کنار آن دیوار

سر فرو فکند و مرد

اکنون لخته ای خون و نام او.

زنی برفراز تپه ها ما را انتظار می کشد.

- چزاره  پاوزه

Tu non sai le colline

dove si è sparso il sangue.

Tutti quanti fuggimmo

tutti quanti gettammo

l'arma e il nome. Una donna

ci guardava fuggire.

Uno solo di noi

si fermò a pugno chiuso,

vide il cielo vuoto,

chinò il capo e morì

sotto il muro, tacendo.

Ora è un cencio di sangue

e il suo nome. Una donna

ci aspetta alle colline